ΤΟ ΥΒΡΙΔΙΟ |ΒΡΩΜΟΔΕΝΤΡΟ| ΤΟ ΕΦΕΡΕ Η ΨΕΥΤΟΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΑΜΑΛΙΑ ΤΟ 1850 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΤΟ ΒΡΩΜΟΔΕΝΤΡΟ ΕΙΧΕ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΙΗΣΟΥΙΤΗ (περίπου το 1740 από το Γάλλο Ιησουίτη Πιερ Νικολά ντ’Ινκαρβίλ, ο οποίος έστειλε λίγους σπόρους από το Πεκίνο στο βοτανολόγο φίλο του Μπερνάρ ντε Ζυσιέ) ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΧΩΡΑ ΕΚΚΟΛΑΠΤΗΡΙΟ ΥΒΡΙΔΙΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ ΦΥΤΩΝ ΨΑΡΙΩΝ ΕΝΤΟΜΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ ΠΤΗΝΩΝ ΖΩΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΟΡaΓΑΝΙΣΜΩΝ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΕΙ ΜΕ ΤΕΡΑΤΩΔΗ ΥΒΡΙΔΙΑ (ΥΒΡΙΣ ΔΙΟΣ) ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΕ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!
Αΐλανθος ή Βρωμοκαρυδιά.: Από τον Εθνικό Κήπο – Εθνική μάστιγα για ανθρώπους & ζώα-Επικηρυγμένο φυτό στο εξωτερικό -Στην Ελλαδα τί?
Ίσως είναι ήδη αργά. Πολλοί θα έχουν ίσως παρατηρήσει ότι τον τελευταίο καιρό το πράσινο σε αστικούς κήπους, παρτέρια, χαλάσματα, κατά μήκος λεωφόρων, πάρκα και όπου αλλού υπάρχει λίγο χώμα, αλλά ακόμα και ανάμεσα σε πλάκες πεζοδρομίων, μάρμαρα και το πιο σημαντικό σε αρχαιολογικούς χώρους, έχει αυξηθεί σημαντικά, ίσως για μεγάλη χαρά των Δημάρχων και των αυτοαποκαλούμενων «οικολόγων», χωρίς να έχει ξοδευτεί ούτε ένα €.
Το πιο προσεκτικό μάτι ίσως θα έχει παρατηρήσει ότι το πράσινο αυτό οφείλεται στην ανάπτυξη ενός και μόνο είδους δένδρου του Αΐλανθου (Ailanthus altissima) γνωστού και ως βρωμοκαρυδιά ή βρωμούσα. Ασφαλώς και είναι όμορφο να ζεις σε ένα πράσινο περιβάλλον, στην περίπτωση όμως της βρωμοκαρυδιάς χρειάζεται πολύ προσοχή, όπως θα εξηγήσω παρακάτω.
Το χειρότερο είναι όταν διάφοροι «αδιάβαστοι» που μπορεί να είναι και υποτιθέμενοι ειδικοί επιστήμονες, προτείνουν τη χρήση του φυτού για αναδασώσεις!!!! ή ανάπλαση πρασίνου!!! ή και προστασία των δασών από φωτιές!!!!!.
Το επιστημονικό όνομα της βρωμοκαρυδιάς, όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται στην Ελλάδα (προφανώς λόγω της έντονης δυσάρεστης μυρωδιάς του και την ομοιότητά της με την καρυδιά, για όσους έχουν πολύ φαντασία), είναιAilanthus altissima ή Α. glandulosa ενώ στις Αγγλόφωνες χώρες αναφέρεται ως Shumak tree ή Tree-of-heaven (δένδρο του Παράδεισου, λόγω της γρήγορης ανάπτυξής του σε ύψος).
Για την Ιστορία.
O Αΐλανθος προέρχεται από την Κίνα όπου είναι αυτοφυές το οποίο, αν και όχι και τόσο διαδεδομένο σ’ αυτή τη χώρα, έχει εξαπλωθεί πολύ στην Αμερική και την Ευρώπη ενώ δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για τις άλλες ηπείρους. Ο αείλανθος ηρθε στην Ευρώπη περίπου το 1740 από το Γάλλο Ηισουίτη Πιερ Νικολά ντ’Ινκαρβίλ, ο οποίος έστειλε λίγους σπόρους από το Πεκίνο στο βοτανολόγο φίλο του Μπερνάρ ντε Ζυσιέ, νομίζοντάς το για το κινέζικο βερνικόδεντρο (Toxicodendron vernicifluum). Ο Ζυσιέ φύτεψε μερικούς σπόρους στη Γαλλία κι έστειλε μερικούς σε Βρετανούς βοτανολόγους μεγάλων κήπων. Γρήγορα το δέντρο εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη, χάρη και στην επιρροή που είχαν τότε οι ανατολικές τέχνες. Το 1786 το είδος εισήχθη και στις Η.Π.Α. Συνέχισε να είναι δημοφιλές και κατά το 19ο αι., οπότε φυτευόταν ως συχνά στους δρόμους των πόλεων, αν κι από τότε άρχισε να ενοχλεί τους κηπουρούς με την επιθετική του τάση και τη δυσοσμία του. Το πρόβλημα άρχισε από τότε. Στην Ελλάδα ήρθε επί Όθωνος, οπότε φυτεύτηκε για πρώτη φορά στο Βασιλικό Κήπο, τώρα Εθνικό.
Συγκεκριμένα, η εισβολή ξεκίνησε περίπου το 1850, όταν η βασίλισσα Αμαλία έφερε το κινεζικής προέλευσης καλλωπιστικό αυτό φυτό στην Αθήνα, μεταξύ άλλων για να κοσμήσει τον Βασιλικό -μετέπειτα Εθνικό- Κήπο, που ήταν τότε στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Στο «Φυτολογικόν Λεξικόν» του Π. Γ. Γεννάδιου (η πρώτη έκδοση του οποίου χρονολογείται από το 1914), αναφέρονται οι αντοχές του στο κρύο, στη ζέστη και στις φυτικές ασθένειες. Το ένστικτο επιβίωσης του αείλανθου πάντως είναι εντυπωσιακά ισχυρό: φυτρώνει και ευδοκιμεί σε χωματερές, σε σιδηροδρομικές ράγες, στην άσφαλτο, στο τσιμέντο.
Αΐλανθος είναι και το δένδρο που αναφέρεται στο βιβλίο της Betty Smith «Ένα δένδρο γεννιέται στο Μπρούκλιν», όπου το δένδρο αυτό αναφέρεται ως πολύ ανθεκτικό.
Στην πατρίδα του την Κίνα το αποκαλούν Δέντρο του Παραδείσου. Η επιστημονική ονομασία είναι Ailanthus Altissima. Τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι τα λογχοειδή φύλλα του σε ασυμμετρική διάταξη στα κλαδιά. Είναι εξαιρετικά ανθεκτικό φυτό και όντως φυτρώνει παντού. Στη Νέα Υόρκη το έχουν επικηρύξει ακριβώς επειδή πιάνει παντου και όταν μεγαλώσει σκιάζει τα πιο επιθυμιτά φυτά. Επίσης έχει ταχύτατη ανάπτυξη, μέχρι και 3,3 μέτρα το χρόνο στα πρώτα 4 χρόνια ζωής. Αντέχει μια μεγάλη ποικιλία οξύτητας εδάφους καθώς και την ατμοσφαιρική μόλυνση. Ελάχιστα έντομα το ενοχλούν. Στην Ευρώπη έφτασε τον 18ο αιώνα και έκτοτε έχει εποικίσει όλη σχεδόν την ήπειρο. Στην Αμερική θεωρείται ανεπιθύμητο φυτό. Η δική μας ονομασία “βρωμόδεντρο” δικαιολογείται διότι το αρσενικό δέντρο εκπέμπει μια δυσάρεστη οσμή.
Το ζήτημα δεν είναι μόνο η δυσάρεστη μυρωδιά. «Πρόκειται για είδος ιδιαίτερα επιθετικό, αλλά και δυσεξόντωτο», λέει στην «Κ» ο Αρτέμιος Γιαννίτσαρος, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο αείλανθος παράγει τοξικές ουσίες (κουασσινοειδή), που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη άλλων ειδών. Επιπλέον, όπως σημειώνει ο καθηγητής, το συγκεκριμένο είδος έχει ιδιαίτερα ισχυρές ρίζες που μπορούν να προκαλέσουν ζημιές σε υπόγειες σωληνώσεις και καλώδια, αλλά και σε αρχαιολογικά ευρήματα, αν δεν περιοριστεί η επέκτασή του σε αρχαιολογικούς χώρους.
Πέρα από τον αδίστακτο τρόπο με τον οποίο δηλητηριάζει τον ανταγωνισμό και επικρατεί σε μια περιοχή, ο αείλανθος έχει την ικανότητα να πολλαπλασιάζεται ευρέως, καθώς, όπως εξηγεί ο δρ Μπαζός, «τα σπέρματά του διαθέτουν μια πτητική συσκευή, ένα πτερύγιο, που τους επιτρέπει να ταξιδεύουν μακριά». Αν οι σπόροι πιάσουν, το φυτό αναπτύσσεται ταχύτατα – «μέσα σε μία πενταετία, έχει γίνει δέντρο μερικών μέτρων», λέει ο επιμελητής του Βοτανικού Κήπου.
Το ευτύχημα είναι ότι -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- οι αείλανθοι δεν έχουν επεκταθεί στα ελληνικά δάση. «Τα είδη που υπάρχουν στα μεσογειακά δάση -τα πεύκα, οι θάμνοι- είναι κι αυτά ιδιαίτερα ανταγωνιστικά και έχουν καταφέρει να αποτρέψουν την εισβολή», εξηγεί ο δρ Μπαζός.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το φυτό, σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, είναι πολύ ανθεκτικό στη ατμοσφαιρική, χημική και σωματιδιακή ρύπανση.
Από οικολογικής πλευράς αναφέρεται ως πολύ επιθετικό είδος και όπου φυτρώσει σύντομα γίνεται το επικρατές είδος σχηματίζοντας αδιαπέραστες συστάδες.
Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι η βρωμοκαρυδιά παράγει τοξικές ουσίες (κουασσινοειδή) που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη άλλων φυτών, ένα φαινόμενο γνωστό ως αλληλοπάθεια.
Το ριζικό σύστημα είναι πολύ επιθετικό και μπορεί να προκαλέσει καταστροφές σε θεμέλια και υπόγειες σωληνώσεις, όπως αποχετεύσεις σωλήνες ύδρευσης ή καλώδια τηλεφώνου και παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.
Το βρωμοδεντρο έχει γίνει πραγματικό πρόβλημα όπου έχει εγκατασταθεί. Αυτό το δέντρο είναι προσαρμοσμένο να ευδοκιμεί σε διαταραγμένες περιοχές και σε πολλές και διαφορετικές αντίξοες συνθήκες.
Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, η βρωμοκαρυδιά έχει υπερπολλαπλασιαστεί λόγω των παράνομων σκουπιδότοπων. «Οπου υπάρχουν πεταμένα μπάζα συνήθως υπάρχουν και βρωμοκαρυδιές. Είναι το μόνο φυτό που μπορεί να επιβιώσει σε μια εδαφική σύσταση αλλοιωμένη από οικοδομικά και κάθε άλλου είδους απόβλητα», εξηγεί ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών στο τμήμα της Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας, Κωνσταντίνος Φασσέας. Στις χώρες προέλευσής του προτιμά τα βαθιά και υγρά πηλώδη εδάφη ή τα ασβεστολιθικά, αν και μπορεί στην πράξη να βρεθεί παντού.
Το είδος αυτό περιορίζει τις δυνατότητες ανάπτυξης των δασών της χώρας μας και υποβαθμίζει την ποιότητα του ελληνικού μελιού, εξαιτίας των ανεξέλεγκτων απορρίψεων σκουπιδιών και μπάζων. Επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς η βρωμοκαρυδιά, όπως ονομάζεται το ξενικό είδος δένδρου, τείνει να εξελιχθεί σε ένα από τα κυρίαρχα είδη της ελληνικής υπαίθρου.
Πρόκειται για ένα πολύ ανθεκτικό δένδρο, με μεγάλες δυνατότητες εξάπλωσης, οι ρίζες του οποίου εκκρίνουν ουσίες υψηλής οξύτητας, που θέτουν εμπόδια τόσο στη φυσική διαδικασία αναγέννησης των δασών, όσο και στις προσπάθειες αναδάσωσης των καμένων δασικών εκτάσεων.
Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, η βρωμοκαρυδιά έχει υπερπολλαπλασιαστεί λόγω των παράνομων σκουπιδότοπων. «Οπου υπάρχουν πεταμένα μπάζα συνήθως υπάρχουν και βρωμοκαρυδιές. Είναι το μόνο φυτό που μπορεί να επιβιώσει σε μια εδαφική σύσταση αλλοιωμένη από οικοδομικά και κάθε άλλου είδους απόβλητα», εξηγεί ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών στο τμήμα της Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας, Κωνσταντίνος Φασσέας.
Η βρωμοκαρυδιά και οι συνέπειες της εξάπλωσής της τέθηκαν στο επίκεντρο των Ελλήνων επιστημόνων μόλις το 2007. Τα αποτελέσματα των ερευνών από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο είναι ανησυχητικά, καθώς πλέον θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς των αναδασώσεων.
«Η βρωμοκαρυδιά αναπτύσσεται ανταγωνιστικά προς την ελληνική χλωρίδα. Οι πιθανότητες να εμποδίσει τη δασική ανάπτυξη, όμως, είναι ακόμη μεγαλύτερες στις περιπτώσεις των καμένων δασών. Η βρωμοκαρυδιά, με τη μεγάλη ταχύτητα που αναπτύσσεται, παρεμποδίζει την αναγέννηση των πιο ευαίσθητων ειδών της ελληνικής χλωρίδας, όπως το πεύκο. Το φυτό αυτό δεν έχει κάποια ιδιαίτερη χρησιμότητα, αφού και ως καυσόξυλο, είναι κακής ποιότητας», Συχνά φυτρώνει σε μέρη που άλλα δέντρα δε θα μπορούσαν να ζήσουν. Μπορεί να φυτρώσει ακόμα και ανάμεσα στο τσιμέντο.
Αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα, και οι ρίζες του μπορούν να σπάσουν σωλήνες κι άλλες υπόγειες κατασκευές που τυχόν βρίσκονται κοντά. Εάν το φυτό κοπεί ξαναβλαστάνει αμέσως με νέες παραφυάδες από το εκτεταμένο του ριζικό σύστημα, μπορεί και σε απόσταση από τον αρχικό κορμό. Αναστέλλει ακόμα την ανάπτυξη των διπλανών φυτών εκκρίνοντας την αλληλοπαθητική ουσία αειλανθόνη, η οποία παρουσιάζει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση στο φλοιό και στις ρίζες. Με μελέτες φάνηκε ότι αυτή η ουσία βλάπτει σοβαρά ή και σκοτώνει τους σπόρους και τα σπορόφυτα κοινών καλλιεργούμενων ποωδών φυτών όπως ο αρακάς και το καλαμπόκι αλλά και άγριων, και τον περισσότερων ανθοφόρων και κωνοφόρων δέντρων, με λίγες εξαιρέσεις. Ωστόσο πληθυσμοί φυτών που έχουν εκτεθεί μακροχρόνια στην ουσία μπορεί να εξελίξουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα. Η τοξίνη αυτή δεν επηρεάζει μέλη του ίδιου είδους. Η αλληλοπάθεια δεν είναι μοναδική σ’αυτό το είδος, και οι καρυδιές, πολλά κωνοφόρα αλλά και ο μαΪντανός είναι επίσης αλληλοπαθητικά.
Επομένως το δέντρο αυτό είναι πραγματικός κίνδυνος για κάθε εύκρατο οικοσύστημα, και δη μεσογειακό.
Παρόλα αυτά το 2000 είχε προταθεί στην Ελλάδα από δήθεν ειδικούς ως κατάλληλο για αναδασώσεις!
Πρόκειται για ένα είδος φυτού άχρηστο και καταστροφικο για την ίδια την δημιουργία, δηλαδή πρόκειται για ένα ΥΒΡΙΔΙΟ που κατασκευάστηκε στο εργαστήριο από μιαρούς ανωμάλους εγκεφάλους. Επειδή η ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ δεν δημιουργεί είδη καταστροφικά για την ιδια την δημιουργία που δεν χρησιμεύουν σε τίποτε αλλά αλλοιώνουν και μολύνουν το ολικο περιβάλλον. Πίσω απο τις υβρυδιακες κατασκευες που απειλούν και καταστρέφουν το περιβάλλον μας κρύβεται το ιερατείο. Είδατε οτι Ιησουΐτης μοναχος ήταν αυτος που μετέφερε το "βρωμοδεντρο" απο την Κίνα που είναι εδρα των αποστατών Μογγόλων που ειναι υβρίδια παλαιάς κοπής. Μέσω του ιερατείου και των Δογμάτων, θρησκειών που κατέλαβαν την εκπαίδευση την επιστήμη και την ερευνα αφού πρώτα βιασαν και κατέστρεψαν κάθε ελληνικότητα, επιβλήθηκαν στο ανθρώπινο γένος μέσω των θρησκειών και εξακολουθούν να κλέβουν και να αλλοιώνουν την μοναδική αληθινή Ελλάνια Δημιουργια.
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!
Η ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΕΣΗ!
ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ!
ΜΑΘΕ ΤΗΝ ΟΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΙΕΡΑ ΕΛΛΑΝΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΔΩ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΓΕΝΑ ΥΠ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΧΑΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
ΗΛΘΕ ΠΛΕΟΝ Η ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΕΛΛΗΝ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ ...
Reviewed by ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
on
Σεπτεμβρίου 12, 2022
Rating: 5
Δεν υπάρχουν σχόλια